Een ouder blogt...

Toen mijn jongste ook naar Agora wilde heb ik hem toch gevraagd om ook open dagen van andere scholen in de regio te bezoeken. Dat leverde verwarring op, omdat een aantal van hen ook termen gebruikten als 'coaching' en 'projecten' en het ook hadden over vaardigheden ontwikkelen in samenwerking. Dus toen ging ik op zoek naar wat nou precies Agora onderscheidt van andere scholen. Mijn eigen eerste 'een ouder blogt challenge'. Gedurende de jaren werd me steeds duidelijker dat Agora een meerwaarde heeft voor onze kinderen door haar eigen basisprincipe van 'relationeel autonoom leren'. Je kind leert er zoveel meer dan in het traditionele onderwijs! Ik vind het jammer, dat tot op de dag van vandaag er niet meer over verzameld en geschreven is. Daarvoor hoeven we echt niet te wachten totdat de Onderwijsinspectie of de wetenschap hun oogkleppen hebben afgedaan en breder kunnen kijken. Die opbrengst is er al jaren en staat wat mij betreft geheel los van de examenresultaten van een Agora-school! Een betoog op basis van mijn blogs uit 2017 en 2019.

Luister terwijl je leest... School - Supertramp

Deze blog is een van mijn laatste blogs voor het schrijven van het boek 'Help, ik word Agora-ouder!' Ik ben in de loop der jaren steeds meer de noodzaak gaan ervaren, dat de ouder - als ouderdeel van de driehoek kind - coach - ouder, een cruciale rol speelt om het Agora-onderwijs te laten slagen. Zowel voor het kind zelf, als voor het kunnen coachen van het kind door de coach als ook voor de community in het gezamenlijk bereiken van de bedoeling 'relationeel autonoom leren'.

Deze blog moet ik wel herplaatsen voor al die ouders die met regelmaat twijfelen als het over het diploma gaat... zowel vanuit de zorg of een diploma gehaald gaat worden als ook vanuit de insteek of je daar überhaupt voor moet gaan. Agora is nou eenmaal anders opgezet en omdat de samenleving eerlijk gezegd nog ver 'achterloopt' op Agora, blijft het balanceren...

Agora begon heel krachtig met de insteek 'Elk kind is uniek', maar ik heb de afgelopen jaren bij verschillende scholen gezien dat er weer zorgteams ontstonden om kinderen met een label te ondersteunen. Nou is wel bekend dat Agora veel 'gelabelden' trekt, wat op zich natuurlijk niet verwonderlijk is omdat het kind bij Agora zichzelf mag zijn, maar gaan we nou weer werken met labels? Voor wie is het een geruststelling? Voor de ouder, voor de coach of voor het kind? Ik vermoed absoluut niet voor het kind. Als een Agora-school echt staat met een krachtig team aan coaches, dan zou het 'verboden' moeten worden het label mee de school in te nemen. En als coaches voor hun eigen ontwikkeling het nodig hebben meer te weten voor hun eigen handvaten, dan gebeurt dat achter de schermen. Tenminste, zo kijk ik ernaar en ik heb inmiddels meer dan genoeg verhalen gehoord van ouders wiens kind inmiddels geen 'zorgenkind' meer is. Dus, deze blog mag niet ontbreken!

Dit is een van mijn lievelingsblogs. Ik mocht aan tafel zitten met vier oud-Agorianen die in het vervolgonderwijs waren gestapt. Ik had een gesprek waarvan ik op momenten kippenvel had vanwege de ervaring wat Agora met kinderen doet als je ze de ruimte geeft voor hun ontwikkeling. Hun open gesprek op basis van elkaar laten uitpraten, luisteren, spiegelen en ook confronteren en met wederzijds respect is een voorbeeld voor veel van ons volwassenen.

Mijn dochter is inmiddels derdejaars studenten psychologie aan de Universiteit van Maastricht. Ze kwam van de lagere school met een VMBO-t/HAVO advies en behaalde uiteindelijk via Agora een havo-diploma, bijna cum laude met net geen gemiddelde van een acht! Deze blog is van december 2021 maar nog hartstikke actueel...nog met regelmaat zucht mijn dochter: kon ik het nog maar doen zoals bij Agora. Eens een Agora-kind, altijd een Agora-kind!

Samen met andere ouders was ik trekker van ouderparticipatie op de eerste Agora-school van Nederland, Wings Agora Roermond. In een jaar tijd deze we waardevolle ervaringen op wat er wel en niet werkte. Het grappige is dat ik op verschillende nieuwe Agora-scholen weer het ouderpaspoort tegen kwam, iets dat we in het schooljaar 2018-2019 geïntroduceerd hebben als een lage drempel voor netwerken. Mooi om te zien, dat als je met elkaar deelt, je elkaar ook verder kunt helpen. Daarom dan ook dit artikel waarin je van alles kunt vinden over het succesvol maken van ouderparticipatie.

Ik herplaats deze blog met veel liefde... Tim Slot is een van de eerste Agora-coaches gestart bij Wings Agora Roermond en ik deel veel van zijn kijk op hoe een Agora-school georganiseerd kan worden, zodat het ook bijdraagt aan de uitvoering van de visie. 

Deze blog herplaats ik omdat je er de grondslag in vindt voor mijn boek 'Help, ik word Agora-ouder!' Na een aantal jaren werd het mij steeds duidelijker dat ik zelf als ouder ook een andere instelling nodig had om Agora-onderwijs succesvol te laten zijn. De thuisomgeving maakt immers deel uit van 'It takes a whole village to raise a child'. Zonder mee te groeien in je Agora-ouderschap kan Agora-onderwijs nooit helemaal succesvol zijn!

Ja! Ook in 2019 al hadden we het in het kader van Agora al over Alice in Wonderland! Zoals ik blogde als Agora-ouder, zo blogde Marieke als Agora-leerlinge. We spraken af samen een blog te schrijven. We kozen ervoor om de Agora-taal eens onder de loep te nemen. We hebben in Agora-scholen immers geen woorden als 'toetsen', 'cijfers', 'vakken' en 'lestijden'. Maar met welke woorden drukken we het Agora-onderwijs dan wel uit? 

Ja! Ook in 2019 al hadden we het in het kader van Agora al over Alice in Wonderland! Zoals ik blogde als Agora-ouder, zo blogde Marieke als Agora-leerlinge. We spraken af samen een blog te schrijven. We kozen ervoor om de Agora-taal eens onder de loep te nemen. We hebben in Agora-scholen immers geen woorden als 'toetsen', 'cijfers', 'vakken' en 'lestijden'. Maar met welke woorden drukken we het Agora-onderwijs dan wel uit? Deze blog is van Marieke, 'De tante van Alice in Agoraland' is mijn ouderblog. Samen geven ze een beeld van Agora.