Niet durven vertrouwen op mijn lijf en intuïtie heeft me van mezelf ‘vervreemd’
Je leert je aan te passen aan wat de omgeving van je vraagt. Vanuit afhankelijkheid voor zorg, voor het voorkomen van afwijzing en voor het mogen ontvangen van liefde. Ik heb veel signalen genegeerd. Ik raakte er gedurende mijn leven gewend aan om moe te zijn en me daar niks van aan te trekken. Op mijn 27e negeerde ik de ziekte van Pfeiffer en maakte zo'n 60 tot 70 werkuren per week als management-consultant. Tijdens mijn zwangerschappen en na de geboorte van mijn kinderen vond ik het een zegen te mogen slapen, maar ging daarna gewoon weer door. Op mijn werk verbeet ik dan mijn vermoeidheid. Zelfs in mijn herstelperiode na chemokuren kreeg ik het voor elkaar roofbouw te plegen terwijl mijn lijf en geest vochten met lichamelijke vermoeidheid en signalen van PTSS door de behandelingen. Ik negeerde continu de signalen die mijn lichaam gaf, omdat ik vond dat ik me niet moest aanstellen en moest kunnen wat anderen ook konden. Al die pogingen waren erop gericht om erbij te horen, me aan te passen en niet afgewezen te worden. Mijn lichaam sleepte ik mee. Een continu blijven aanpassen leidt tot een grote en blijvende afhankelijkheid van een ander en het steeds meer van jezelf vervreemd raken.
Ondertussen weet ik wel beter, door schade en schande wijs geworden. Al lukt het nog niet altijd naar die wijsheid te handelen. Het verkrijgen van inzicht is mooi, maar vaak onvoldoende om in actie te komen. Je bent immers gewend geraakt aan ingesleten patronen en dat is nou eenmaal vertrouwder en gemakkelijker om te doen. Ook al veroorzaakt het pijn, teleurstelling en verdriet. Je lijf heeft software die nog geënt is op de oude situatie. Vaak 'wist' ik dat er iets ging gebeuren of dat ik anders had moeten handelen voor mijn eigen welzijn, maar ik deed het niet. Mijn 'slimme onbewuste' werd vaak overschreeuwd door al die luide stemmen die in jaren bij me waren komen wonen. Het is me de afgelopen jaren steeds duidelijker geworden hoe mijn intuïtie klinkt, welk signaal ik mag oppikken en het geeft me steeds meer zelfvertrouwen om me daarnaar uit te spreken en ernaar te handelen. Stap voor stap, zodat mijn handelen een nieuwe instelling wordt op basis van verkregen inzichten.
Ik deel op deze pagina verschillende persoonlijke verhalen daarover; over het omgaan met situaties die me stevig hebben beproefd. Wat mijn lijf en mijn intuïtie me vertelden en hoe ik handelde. Het is immers vaak niet de situatie die je het gevoel geeft geen controle te hebben over de situatie, het zit in de wijze waarop je ernaar kijkt en ermee omgaat. Zo'n vijftien jaren na behandelingen tegen kanker besef ik pas hoe krachtig mijn intuïtie, mijn weerbaarheid en veerkracht zijn geweest en hoe ik daarmee zelfs een licht was voor anderen. Wat doe je als er nog maar een doel is: gezond worden? Zonder lichaam is er namelijk niks voor je ziel om in te wonen...