Over Mir
Ik ben Miriam -door vrienden vaak Mir genoemd- geboren en opgegroeid in Zuid-Limburg, een dichterlijk, on-Nederlands stukje Nederland. Door het werk van mijn vader heb ik in meerdere dorpen en in de stad Maastricht gewoond en op verschillende scholen gezeten totdat ik ging bedrijfseconomie ging studeren in Maastricht. Ik ben niet echt een cijfermens zoals een accountant, maar veel meer een organisatiemens. Als je mijn cv zou bekijken, dan zie je dat ook terug in functienamen die vooral te maken hebben met adviseurschap en het zijn van een spin-in-het-web binnen een organisatie. Ik genoot ervan om mensen zich op hun plek te laten voelen en tot hun recht te laten komen in balans met de bedoeling van de organisatie. Het was mijn werk dat ik jarenlang heb gedaan. Werk dat ik ook in mijn rol heb volgehouden die gebruikelijk is in onze maatschappij. Veel uren maken, continue planning, harde deadlines totdat ik letterlijk tot stilstand kwam omdat mijn lichaam genoeg had van het achter mij aan lopen.
Ik ontdekte na die periode van stilstand en weer gezond worden eclectische energetische natuurgeneeskunde. Een hele andere ingang naar het leven vanuit het immateriële, het energetische. De ‘reguliere’ geneeswijze zoals die al eeuwen wordt doorgegeven van generatie op generatie in verschillende culturen, maar die we 'alternatief' zijn gaan noemen. Het leerde me beter luisteren naar mijn lichaam en naar mijn stemmetje, mijn intuïtie, maar nog niet echt uit volle overtuiging om het te durven omarmen.Natuurgeneeskunde bleef daarom iets van een hobby, naast het 'echte' leven.
Beide sporen kwamen bij elkaar toen mijn beide kinderen naar Agora-onderwijs gingen tijdens hun middelbareschooltijd. Een onderwijsvorm waar relationeel autonoom leren centraal staat en waar authenticiteit en verbinding een belangrijke rol spelen in je ontwikkeling. Ik ging erover schrijven en werd 'de bloggende ouder' van de eerste Agora-school in Nederland, Wings Agora Roermond. Aangestoken met het schrijversvirus begon ik ook te schrijven tijdens de coronapandemie en het lukte om opiniestukken geplaatst te krijgen in landelijke kranten. Ook leerde ik tijdens de coronaperiode mijn eigen kern weer beter kennen, de Mir die ik vroeger was. Al op school was ik een dromer en een kind met een grote verbeeldingskracht, als Alice in Wonderland. Die Alice heb ik weer teruggevonden. Alice brengt me terug bij dat wat ik belangrijk vind in mijn leven en dat is kort samengevat 'dagelijkse verwondering' in je eigen leefomgeving, 'Rundumhause'. Zo komen de materialistische, fysieke samenleving en mijn spirituele kijk op het leven weer samen.