Little Alice (from Alice in Wonderland)- luister terwijl je leest...
Ik kreeg tijdens mijn ontwikkeltraject dat ik doorliep in 2021 de vraag: 'Wie ben ik?' Zonder na te denken zei ik: "Alice in Wonderland!" Nou ben ik niet zo'n liefhebber van het kinderboek, maar zowel de animatiefilm van Disney als ook de verfilming waarin Johnny Depp de hoedenmaker speelt zijn van absurditeit aaneengeregen. Er zijn allerlei speculaties rondom de schrijver Lewis Carroll -die eigenlijk een wiskundeleraar was die Charles Lutwidge Dodgson heette- maar de meeste literatuurdeskundigen gaan ervan uit dat de schrijver een zeer levendige fantasie had en zijn inspiratie vooral uit zijn omgeving haalde. Daar hou ik wel van! Van nieuwsgierig zijn, een grote verbeeldingskracht en fantasie hebben en verwonderd zijn.
Ik had niet zo'n mooi blauw jurkje met een wit shortje als Alice, maar mijn moeder was handig met de naaimachine en ik had een fantastische garderobe met jurkjes en mooie gekleurde linten voor in mijn haren. Mijn verbeeldingskracht doet niet onder voor Lewis Carroll en ik had een levendige fantasie. Gelukkig zijn beide ook nog in de volwassen Mir aanwezig. Om weer meer Alice te zijn hoef ik maar terug te gaan naar die kindertijd of mijn fantasie te gebruiken om mijn eigen verhalen over 'Mir in Wonderland' te kunnen vertellen. Sommige verhalen zijn autobiografisch, sommige komen voort uit de flow van creativiteit en sommige zijn een mix van beide... #lodewijkdekker @lodewijkdekker
Mijn blogs Mir in Wonderland
Zondagmorgen was voor Mir samen met haar ouders een gang naar de zondagse mis. Haar ouders waren room-katholiek opgegroeid en de kerkgang op zondagmorgen zat als vanzelfsprekend in het weekritme. Zondag was een dag voor mooie kleren en je beste schoenen. Ze had een keur aan jurkjes, sokjes met gaatjes erin en een gekruld randje en schoentjes met een bandje om je voet.
De kleuterschool lag aan het grote plein naast de lagere school en had een aparte ingang. Daarvoor moest je eerst een paar trappetjes af om in het schooltje te komen. De school was klein maar klus en had zo'n 26 kinderen in de klas bij juf Paula. Het dorp was klein en iedereen kende iedereen. Als er een nieuw kind op school kwam, dan was dat een bijzondere dag. Iedereen wilde kennismaken met de nieuweling.
De lagere school had meerdere kleutergroepen. De lokalen lagen om een groot schoolplein heen met in het midden nog een ouderwetse zandbak. Een zandbak met een betonnen rand waar je overheen kon klauteren met fijn zand in het midden. De zandbak was groot, je kon er met veel kindjes in om je eigen kasteel te bouwen. Een grote favoriet tijdens het speelkwartier. Maar niet voor alle kinderen...