Hoelang kun je aan jezelf werken, elke keer denken dat het je is gelukt te veranderen en dan constateren dat je rondjes aan het draaien bent? Het lijkt elke keer weer een andere oplossing, maar je komt bij hetzelfde punt uit en ontdekt dat er niks is veranderd. Je kunt er moedeloos van worden… De afgelopen jaren is het mij gelukt de cirkel te doorbreken. Anders dan ik dacht, moeilijker dan ik hoopte, maar absoluut de moeite waard!
Zo'n dertien jaren geleden heb ik een fase van ziekte en herstel doorgemaakt die een ommekeer heeft betekend in mijn kijk op het leven, mijn ouders, mijn gezin en mijn werk. Ik wist een ding zeker: dingen moesten radicaal anders! De hersteltijd zou ik benutten om daar stappen in te zetten! Het lot liep anders; mijn beide ouders kregen binnen dezelfde maand een herseninfarct en aan mij werd gevraagd om te zorgen.
Wat deed ik? Ik pleegde roofbouw in plaats van te recupereren. Het enige dat ik mezelf toestond was de middagrust omdat ik gewoonweg de energie niet had om er een hele dag te zijn. Toch bleef er altijd dat stemmetje dat vond dat ik zo snel mogelijk terug moest naar mijn oude conditie. Hoe kon ik iets betekenen als ik niks kon doen? Niet kon werken? Geen maatschappelijke bijdrage leverde? Wie was ik dan nog? Mijn herstel kwam te staan in het teken van nuttig zijn, niet zeuren en aan de slag! Wat ik uiteindelijk nu weet is dat mijn bestaan in het teken stond van iets doen voor de ander. Zonder dat had ik geen bestaansrecht.
Ik stond pas echt stil tijdens de lockdown in 2020, zoals velen. Het werd me duidelijk dat ik, ondanks allerlei pogingen het anders te doen, in cirkeltjes ronddraaide. Ik was al een aantal keren door anderen op het label hoogbegaafdheid gewezen en dat was een ingang om een ontdekkingstocht te doen in mijzelf. Ik doorliep een traject zelfsturend leiderschap. Ik wenste mezelf toe de cirkel te doorbreken die elke keer opnieuw me gevangenhield, wat ik ook deed. Dit traject zou het verschil moeten maken. Die wens werd waarheid.
Ik leerde vanuit mijn eigen bestaansgeschiedenis mijn kracht en kernwaarden kennen. Ik kon woorden geven aan mijn overtuigingen en kreeg inzicht in mij conditioneringen. Ik ontdekte dat er veel waarin ik geloofde niet meer klopte. Er zijn veel illusies in duigen. Er was boosheid en intens verdriet. Ik heb het gevoel het stuur nu weer in eigen handen te hebben. Ik ben niet meer dezelfde persoon als drie jaar geleden, maar wel veel meer mezelf aan het worden. Er is moed en hoop om mijn eigen verantwoordelijkheid te nemen voor mijn eigen leven en te durven onafhankelijk te zijn. Het voelt als een doorbraak waar ik jaren op heb gewacht om te kunnen transformeren naar degene die ik ben en afscheid te nemen van degene die ik altijd dacht te moeten zijn.
#lodewijkdekker @lodewijkdekker
Reactie plaatsen
Reacties