Opnieuw een middelbare-schoolkeuze, nu voor onze zoon. Al vanaf het moment dat hij samen met zijn zus op Agora is geweest, – in groep 7- was het voor hem duidelijk: ik wil naar Agora! Maar in het kader van “weet wat je kiest’ en ‘verken de wereld!’ vind ik als ouder dat hij toch ook moet weten hoe andere scholen ‘aanvoelen’. Dat betekent, dat wij twee zaterdagmorgens gaan luisteren, kijken en beleven op de open dagen van twee reguliere scholen.
Is het mogelijk dat je na een paar maanden al 'ontschoold' bent als ouder? Bij de eerste school merk ik op dat ik eigenlijk het liefste me al omdraai na het passeren van de ingang. Vind ik niet dat het bij Agora af en toe wat meer georganiseerd kan worden, dat het af en toe wat chaotisch is? Daar kijk ik nu toch al wat anders tegenaan; Al dat moeten, routes lopen, tijden staan wachten voor centrale presentaties. Iets in mij protesteert, maar goed, zoonlief is er met mij, een vriendje en diens moeder. Dus, we luisteren netjes naar wat er van ons wordt verwacht.
De schoolpresentatie prikkelt! Hoor ik dat nou goed? Coaches hier ook? En … het kind moeten zelf leren, dus wij grijpen niet in? Wij onderwijzen niet maar ondersteunen? Vaardigheden toetsen en jezelf ontwikkelen? Leren bij bedrijven? De woordkeuze lijkt erg Agoriaans, dus ik ga maar eens goed rechtop zitten. De presentatie flitst voorbij en ik zit met vragen die ik mee naar huis neem: hoe groot is nu dat verschil tussen die reguliere school met Agora? Er vallen me wel al een paar dingen op als ik de projectformulieren zie liggen op deze school, maar ik heb behoefte om er meer van te weten.
De voorlichtingsdag op de tweede school... ik ben op mijn hoede! Kom ik hier ook Agoriaanse verhalen tegen? Ook hier is het voorlichtingsprogramma vastomlijnd zullen we maar zeggen. Met briefjes en nummers, groepen en groepsindelingen en leslokalen. Geen ontsnappen aan! Flitsende presentatie, al herken ik veel van twee jaar geleden. De onderbouw zit in een apart gebouw en het is belangrijk om binnen de klas te zorgen voor sociale binding. Alle hulpstructuren voor kinderen die ‘afwijken van het gemiddelde’ worden gepresenteerd om ouders te overtuigen van de ‘zorgplicht’. Veel wordt verondersteld aan behoeften van het kind, weinig lijkt gevraagd. Ik hoor veel over systemen en prestatiegerichtheid en weinig over het zich ontwikkelende kind. Ik vond dit twee jaar geleden heel normaal om te horen, maar nu klinkt het vreemd in mijn oren. Tot mijn verbazing ligt mijn focus nu geheel anders met al een kind op Agora Roermond.
Veiligheid door scheiding, verbinding door afscheiding? Hoe onagoriaans is dit. Waar op Agora bewust de keuze wordt gemaakt te verbinden door samenvoeging van alle unieke kinderen, dwars door elkaar qua leeftijd en niveau en daarmee impliciet ook veiligheid wordt gecreëerd, wordt hier gekozen voor het vooraf organiseren van te onderscheiden groepen. Op inmiddels algemeen geaccepteerde criteria als leeftijd en 'slimheid'. Segregatie dus. Voorheen gaf me dit een rustig gevoel door de herkenning, nu een gevoel van weerstand om op elkaar te moeten lijken. In plaats van beschermende structuren voel ik een behoefte aan vrijheid om te ontdekken en ruimte om gewoon jezelf te mogen zijn. En daar staat Agora voor! Alleen... dat hele verhaal over coaching, ontwikkeling van vaardigheden en projecten op die eerste school, dat blijft prikkelen. Want misschien is dat toch ook wel agoriaanser dan ik nu denk en zou deze school ook kunnen passen. Voor mijn zoon speelt deze twijfel niet, die is overtuigd van Agora. Maar als bloggende ouder wil ik hier toch wel wat mee! Dus tijd voor een Challenge!
Challenge van een ouder blogt: Een vergelijkend warenonderzoek op het gebied van vaardigheden tussen de bezochte reguliere school en Agora:
WHY? Eigenlijk omdat ik bevestigd wil zien dat Agora een beter keuze is voor mijn kinderen als het gaat om het ontwikkelen van vaardigheden dan een reguliere school. Mijn verwachting is dat een kind bij Agora de gelegenheid krijgt om zijn of haar vaardigheden beter te leren kennen en ontwikkelen en daar profijt van ervaart als hij later doorstroomt naar een vervolgopleiding. Maar klopt dat?
THIS IS DONE WHEN? Als ik weet wat het verschil is tussen Agora en deze reguliere school en eigenlijk ook pas als ik een gerust gevoel heb dat het op Agora goed geregeld is hoe vaardigheden ontwikkeld worden, ondersteund worden en gemonitord. Dat heb ik hopelijk als ik de volgende vragen beantwoord heb: Wat is het verschil tussen de reguliere school en Agora als het gaat om het ontwikkelen van vaardigheden? en: Hoe meet en monitort Agora de ontwikkeling van vaardigheden?
SITUATION REPORT Ik ga met een van de coaches praten die op deze reguliere school heeft gewerkt en mij wijzer kan maken hoe het in praktijk werkt. Verder gaat een van de coaches mij uitleggen hoe Agora vaardigheden in kaart brengt en monitort.
REVIEW Mijn review verwacht ik begin april. En de FOOTPRINT? Die is nog even afhankelijk van die bovenstaande stappen. Maar in de lijn van de verwachting wordt dat een blog over de antwoorden op bovenstaande vragen.
Reactie plaatsen
Reacties