Ik had een erg goed gevoel toen Robbert Dijkgraaf de nieuwe minister voor Onderwijs, Cultuur en Wetenschap werd en Dennis Wiersma minister voor Primair en Voortgezet Onderwijs. Niet dat dat gevoel verdwenen is, maar ik had erg hoge verwachtingen en de wens dat zij vooral met vernieuwingen aan zouden komen. Het liefst zo schokkend mogelijk! Gewoon een dikke grote kei in het water gooien en dan de rimpels zijn werk laten doen.
Nou kan ik misschien wel het geheel fout hebben of te weinig geïnformeerd zijn over wat er wel gebeurt, ik zie vooral pleisterwerk voorbijkomen. Ik ken mijn eigen drive van 'gewoon doen' en de vrijheid nemen om te vernieuwen en dat dingen tijd nodig hebben, maar toch.... De uitnodiging om met Agora onderwijs kennis te maken staat al een tijdje en helaas is daar verder nog weinig mee gebeurd. Dus toe nou ministers, dompel je eens onder in de wereld van Agora onderwijs!
Ondertussen zijn er zoveel kinderen die buiten de boot vallen, die gelabeld worden, die gelukkige jaren van hun leven missen vanwege systemen en het zijn van een buitenbeentje. Mijn hart kan daar echt pijn van doen, want het kan toch echt zo anders? Niet te vergeten al die ouders die zich een weg banen met onmacht en frustratie door die gehele hulpverlenersindustrie die we daarom opgetuigd hebben. En die gepassioneerde en gemotiveerde leerkrachten die hun ei niet kwijt kunnen binnen het systeem. Soms hoop ik echt op een nieuwe 'oerknal'; Laten we het in hemelsnaam gewoon opnieuw gaan doen, met alle wijsheden die we ondertussen hebben.
Agora onderwijs hoeft niet HET halleluja te zijn, er zijn zoveel goeie initiatieven om te vernieuwen, maar het helpt in de basis zoveel problemen gewoon om zeep. Ze bestaan niet meer, je hoeft er dus ook geen tijd en energie meer naartoe te laten gaan. Dat wat we zo graag willen, 21e eeuws vaardigheden, op de toekomst uitgeruste kinderen, het ligt voor het oprapen. Voorkom segregatie door niveaus en leeftijden door elkaar te plaatsen, neem afstand van prestatiegericht toetsen en de eenheidsworst die daarvan uitgaat en werk met het hart van de leerkracht om kennis en vaardigheden bij het kind te laten ontwikkelen. Neem ouders daarin mee, creëer een veilige leer- en leefomgeving vanuit de zo belangrijke gouden driehoek van leerling, coach en leerkracht. Hoeveel 'driehoeken' zijn niet van elkaar vervreemd, enkel en alleen vanwege het systeem?
Ik wens zo van harte dat Dennis Wiersma en Robbert Dijkgraaf zich eens onderdompelen in de wereld van #agoraonderwijs! Niet even een uurtje praten, maar echt, echt meelopen en verwonderd raken. Net zoals de vele bezoekers aan een Agoraschool. Het is verwondering die je niet geheel te pakken krijgt met woorden, het is beleving.
Praat met alumni, praat met coaches, met ouders en loop mee op de werkvloer, gewoon observeren en erbij stilstaan. Niet op de voorgrond, maar zoveel mogelijk als een neutrale observator. Echt, het is zooooo de moeite en tijd waard om deze wereld te verkennen. En Robbert Dijkgraaf, dan tref je de nieuwsgierigheid en verwondering aan waar je het jaren geleden al over had als stimulerende kracht om te willen leren. Toe nou!
Reactie plaatsen
Reacties